Bananasplit

Bananasplit


Reclassering

Van tevoren had ik geen navraag gedaan. In de haast was dat erbij ingeschoten. Dat gebeurde wel vaker in de vroeghulp. Je gaat erop af en voor je het weet zit je in een celletje met een verdachte die enkele uren daarvoor door de politie werd aangehouden. Ik vond het altijd leuk en spannend om te doen.
Mijn cliënt was al opgehaald en zat aan tafel in het benauwende gesprekskamertje. Daar zit de knop, zei de agent die me begeleidde, hij knikte naar een rode alarmknop naast de deur en weg was hij. De deur viel in het slot.

Ik stelde me voor aan mijn cliënt en enkele minuten later dacht ik in een aflevering van bananasplit te zijn beland. De man begon zijn delict uit de doeken te doen en wisselde daarbij in rap tempo van emotie. Alsof een slechte acteur een krankzinnig personage speelde. Het ene moment barstte de man in lachen uit terwijl hij de gruwelijkste details van het delict opdiste. Het lachen sloeg binnen een seconde om in een dramatisch grienen terwijl hij het delict bekende: ‘Ik heb het gedaan, ja ik heb het gedaan,’ snikte hij met lange uithalen. Plots schoot hij weer in de lach. Zijn mimiek wisselde razendsnel van huilend naar lachend.

Nog nooit had ik zoiets eerder gezien. Gebeurde dit echt? Dit moest een grap zijn en ik keek al om me heen om de verborgen camera te vinden. Nee het was echt en ik moest iets doen. De man tot bedaren brengen en dan snel uit deze ruimte met deze onvoorspelbare man. Deze man had zorg nodig, een psychiater, als reclasseringswerker kon ik op dit moment niets toevoegen.

Met een platte hand sloeg ik hard op tafel. Hij veerde op. Dat hielp al wat, de emotionele achtbaan kwam tot stilstand. ‘Wat doet u zoal op uw cel?’ vroeg ik. ‘Leest u? Boeken, de krant?’ Terwijl we kort over dit luchtige onderwerp spraken liet ik hem weten dat we het gesprek gingen afronden. Ik drukte op de rode knop en niet veel later kwam dezelfde agent me halen. Opgelucht verliet ik het politiebureau.

Reclasseringswerker Advies RN

Suggesties


Wim en Wilma

Wim en Wilma hadden elkaar leren kennen op de Cliff Richard fanclubdag. Zij was een stuk ouder dan hij maar dat bleek geen belemmering. Het was duidelijk dat ze gek op elkaar waren, dat straalde ervan af. Bovendien kwamen ze samen, als stel, naar de reclassering. Terwijl het om een…

Lezen

Huiselijk geweld

uitzichtloos, uitgepraat ingekakt en ineengezakt zitten zij daar samen ooit elkaars grote liefde nu rest kille wrok, zelfs haat ze verstaan niet de kunst om van de ander een leuker mens te maken noch de kunst van het opstappen ze zijn verdwaald, vervreemd, een verloren generatie en schamen zich niet…

Lezen

Surinaamse zuurkool

Eindelijk was het dan zover, het toezicht was ten einde. Hij kwam van ver, zowel letterlijk als figuurlijk. Deze man, zo goed als analfabeet, minderbegaafd, opgegroeid onder beroerde omstandigheden had hij zichzelf moeten opvoeden. Een overlever. Drugssmokkel, dat was zijn antwoord op de problemen waar hij zich voor gesteld vond.…

Lezen