Mijn dag start met een casuïstiek overleg voor de ouderenadviseurs. Complexe zaken waarbij je collega’s nodig hebt om een stapje verder te komen worden ingebracht. Ik worstel met precies zo’n zaak. Een zaak waarbij ingewikkelde regels, wetgeving en bureaucratie botsen met het eigenzinnige karakter van de cliënt die zo zijn problemen heeft.

Meneer P is jaren geleden gevlucht. Dat leverde hem een trauma op. Hij kampt met een posttraumatische stress-stoornis en depressie. Hij woonde in een seniorenwoning, een galerijflat met lift. Een woonomgeving met veel ouderen. Enkele jaren geleden kreeg hij een CVA (Cerebro Vasculair Accident) beter bekent als een beroerte. Het gevolg is uitvalsverschijnselen zoals problemen met de spraak en verlammingsverschijnselen.

Na vast te hebben gezeten in de lift van de flat, wat hem zeer angstig maakte, verliet hij deze woning. Nu woont hij in een woning op één hoog met een steile trap. Een probleem omdat hij door de CVA  moeite heeft met lopen.

Ik zie dat meneer P niet altijd in staat is om de juiste beslissing te nemen. Hij kan de afwegingen niet goed maken en niet overzien wat de gevolgen zijn van een beslissing. Hij stelt zich soms rigide op. Het is een eigenwijze man. Deels persoonlijkheid maar het kan ook samenhangen met de CVA. Zo wil hij een scootmobiel bij nader inzien niet en de aanvraag is geannuleerd, de huishoudelijke hulp heeft hij afgezegd.

Nog zo’n punt wat complicaties met zich meebrengt; het bed. De heer P leent voor een half jaar een seniorenbed. Daarna kan hij het bed houden maar dan kost hem dat tien euro per dag. Dat kan hij niet betalen. Het bed moet dus terug. Wat te doen? Een tweedehands seniorenbed aanschaffen? Maar wat is een goed bed? Ik kan dat als ouderenadviseur niet bepalen. Ik ben toch geen beddenspecialist? Een fonds aanschrijven om zo’n bed en te bekostigen?

Het is voor mij zoeken en aftasten. Heb ik alles geprobeerd? Hem voldoende ondersteund om de juiste beslissingen te nemen? Zijn alle scenario’s besproken? Als dat het geval is moet ik ongeacht mijn eigen mening zijn beslissingen respecteren.

Het verzoek voor een traplift is afgewezen omdat meneer wist dat de nieuwe woning met de steile trap voor hem niet geschikt is. Tegen deze beslissing kan hij nog bezwaar maken maar hij weet niet of hij dat wil. Ondertussen komt de termijn waarbinnen dat kan dichterbij.

Een van de sociaal raadslieden stelt een verzoek op om de bezwaartermijn voor de traplift veilig te stellen door een voorlopige bezwaarbrief in te dienen. Zo is er in ieder geval nog tijd voor meneer P om te besluiten of hij op een later moment, met behulp van een WMO-advocaat, een bezwaar wil indienen. Nu zegt hij dat niet te willen maar het biedt mij de ruimte om het nog eens met hem te bespreken. Ik wil mijn handelen goed kunnen verantwoorden, dit goed uitzoeken en zeker weten dat ik er alles aan gedaan heb.

Dinsdag ga ik bij meneer P op huisbezoek om de voorlopige bezwaarbrief te laten ondertekenen. Voor die tijd wil ik via het juridisch loket meer informatie verkrijgen over de mogelijkheid om een WMO-advocaat in te zetten. Ik wil dinsdag goed beslagen ten ijs komen bij meneer P en hem volledig en juist informeren.

Na dit overleg neem ik plaats achter mijn bureau. Ik registreer het overleg in de urenregistratie. Vervolgens sluit ik mijn dossiers af in het cliëntregistratiesysteem. Maandag gaan we over op een nieuw systeem en daartoe moeten alle dossiers in het oude systeem worden afgesloten.

In de middag staat een huisbezoek gepland. Ik wil de afspraak iets vervroegen en bel de cliënt maar er wordt niet opgenomen. Ik besluit het erop te wagen en maar zien of hij thuis is. Helaas, niet thuis. Ik fiets een rondje door de wijk en pauzeer bij een viskraam waar ik een visje eet. Dan opnieuw, op het afgesproken tijdstip, naar zijn huis. Ook nu is hij niet thuis dus fiets ik terug naar kantoor. Ik rapporteer deze actie. Ik mail een ergotherapeut en zoek uit voor een cliënt hoe het zit met de vergoedingen voor fysiotherapie. Ik bel voor een andere cliënt met de organisatie die huishoudelijke hulp verzorgt.

Aan het eind van de dag, na de middagvergadering, bel ik de dochter van een nieuwe cliënt ter kennismaking. Eerder lukte het niet om elkaar te spreken vanwege haar drukke werkzaamheden. Maar nu hebben elkaar dan eindelijk aan de lijn. Het geheugen van haar moeder gaat achteruit. Ze snapt het allemaal niet meer zo goed. Moeder heeft schulden gemaakt omdat ze, zoals ze zelf zegt, koopziek is. De dochter beheert daarom nu de financiën. Moeder verveelt zich, de dagopvang moet soelaas bieden, ook om de kinderen te ontlasten. De indicatie daarvoor blijkt afgewezen. De dochter wil hiertegen bezwaar maken.

Tot slot stem ik hierover af met een van de sociaal raadslieden. Die zal onderzoeken welke wegen er bewandeld moeten worden om hier een bezwaar tegen in te dienen en dit afstemmen met de dochter. Kan de dochter dit zelf doen met advies van de sociaal raadslieden of is er zwaarder geschut nodig en moet het juridisch loket om advies gevraagd worden? Dochter bel ik dinsdag om te vragen of het gelukt is.

Mijn dag zit erop. Nog wat dingen registreren en dan lekker op de fiets naar huis.

Ouderenadviseur